..όταν μεγαλώσω…….!!!!!?????
“Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις?” ρωτάνε συχνά οι μεγάλοι τους μικρούς.
Το ερώτημα αφορά ένα επάγγελμα, μια ιδιότητα και όχι ένα συναίσθημα ή μια κατάσταση.
Αναμένουν απαντήσεις φαντασίας, οικογενειακών παραδόσεων, κοινωνικής καταξίωσης, απαντήσεις με δόση χιούμορ ή απλά κι ένα περήφανο “δεν ξέρω”. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η πιο ευφάνταστη απάντηση είναι “θα γίνω αστροναύτης”.
Θα βγω δηλαδή έξω από τα στενά όρια του πλανήτη, θα ανακαλύψω αυτό που κανείς δεν έχει ακόμα βρει. Θα κάνω αυτό που είναι αδύνατο να γίνει.
Όταν ήταν μικρός ο John Lennon- λέει μια ιστορία- είχε ερωτηθεί από τη δασκάλα του “τι θα γίνει όταν μεγαλώσει” και εκείνος απάντησε ότι θα γίνει ευτυχισμένος.
Η απάντηση μπέρδεψε μάλλον τη δασκάλα ,ίσως και την ανησύχησε. Ο μικρός John δεν ήθελε δηλαδή να κάνει “τίποτα” στη ζωή του?
Τι επάγγελμα είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο?
Κι άραγε μπορεί να γίνει κάποιος ευτυχισμένος από ένα επάγγελμα?
Κι εδώ υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο “δουλεύω” και το εργάζομαι”.
Όταν εργάζομαι παράγω έργο, όταν δουλεύω είμαι υπό την “δουλεία” κάποιου. Προφανώς κανείς δεν εννοεί ότι είναι “δούλος” όταν λέει ότι δουλεύει εκεί η όταν λέει ότι η δουλειά του είναι αυτό. Παρόλα αυτά επειδή οι λέξεις έχουν δύναμη είναι πιο σπουδαίο να σκέφτεται κάποιος ότι όταν μεγαλώσει θα παράγει έργο.
Παράγω έργο σημαίνει δημιουργώ, δουλεύω σημαίνει μοχθώ. Είναι σίγουρα πιο ευτυχισμένος κάποιος όταν δημιουργεί παρά όταν μοχθεί. Όταν δημιουργώ έχω χρόνο να μπορώ να αναζητήσω την ευτυχία και μέσα από το έργο μου, μπορώ να αναπτύξω τις δεξιότητες μου αφού τις ανακαλύψω πρώτα. Όταν δημιουργώ έχω χρόνο στη πραγματικότητα να παίζω. Γιατί, τι άλλο είναι η ζωή πάρα ένα παιχνίδι? Αναπτύσσοντας τις δεξιότητες μου δεν δουλεύω, δεν μοχθώ. Το να εργάζομαι λοιπόν παύει να είναι αυτοσκοπός κι απλά είναι ένα μέσο με στόχο να δημιουργώ και να παίζω.
Το ευχάριστο νέο είναι πως αν πολλοί μαζί μαζευτούμε και το κάνουμε αυτό, αυτό επηρεάζει θετικά και τους άλλους, λειτουργεί σαν ένα βοτσαλάκι που όταν πέσει στη λίμνη δημιουργεί ομοκέντρους κύκλους που όλο και απλώνονται αναπαράγοντας τον εαυτό τους όλο και μεγαλύτερο.
Άρα ναι, αυτό είναι το μεγάλο έργο, να γίνουμε ευτυχισμένοι
“Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω ευτυχισμένος” λοιπόν!!!!
Ιωάννα Κουτηρή
Ψυχολόγος-Ψυχοπαιδαγωγός
Θεραπεύτρια μέσω Τέχνης
